can

 Binêre herwiha: Can

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɑːn/
• Kîtekirin: can

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	can	can
Îzafe	canê	canên
Çemandî	canî	canan
Nîşandera çemandî	wî canî	wan canan
Bangkirin	cano	canino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	canek	canin
Îzafe	canekî	canine
Çemandî	canekî	caninan

can nêr

1. giyan, ruh, saxî, rih, jiyan, jîn, gan (2)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: جان

Ji wêjeya klasîk

• Da weqtê liqayê bi te hey bin di beqayê
  Min neqdê dil û can di fenayê bi selem da
  Yaqûtifiroşan di kef elmas-i şikestin— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Biwêj

• can dan: 1. mirin 2) xwe bo xatirê tiştekê/î dan kuştin
• can ji dest dan: mirin, wefat kirin
• can winda kirin: mirin, wefat kirin

Bide ber

• an
• ban
• dan
• gan
• han
• jan
• kan
• man
• nan
• pan
• ran
• şan
• tan
• van
• wan
• xan
• yan
• zan

Etîmolojî

Hevreha giyan û jiyan û zindî, ji proto-hindûewropî *gʷeiH₃w- ("jîn")

Jê

• bêcan
• bêcanî
• bêcanîtî
• bêcantî
• bican
• bicanî
• bicanîtî
• bicantî
• candar
• candarî
• cander
• canderî
• candêr
• candêrî
• caneber
• canewer
• canfîda
• cangorî
• canî

Werger

• Almanî: Seele → de m
• Erebî: روح‎ → ar, ^?نفس‎ → ar, ^?المهجة‎ → ar, ^?النفــس‎ → ar
• Farisî: جان‎ → fa, روح‎ → fa, نفس‎ → fa
• Inglîzî: ^?mind → en, ^?soul → en, ^?spirit → en
• Norweciya bokmålî: sjel → no
• Tirkî: cici → tr, ^?can → tr, ^?post → tr, ^?ruh → tr, ^?ten → tr

Rengdêr 1

can

1. giyan, ruha min, hêja, qurban, ez-heyran, birêz, rêzdar

Rengdêr 2

can

1. (delal, spehî, rind, xweşik) Binere: ciwan

Inglîzî

Bilêvkirin

• Deng (DYA)

• Deng (Keyaniya Yekbûyî (London))

• Deng

• Deng (Keyaniya Yekbûyî (Southern England))

Lêker

Lêkera awarte

Dem	Form
Rader	to can
Nihaya sade
	he, she, it	can
Boriya sade	could
Partîsîpa borî	could

can

1. karîn, şiyan, kanîn, tiwanîn,
   hêz bo kirina tiştekê hebûn,
   taqet bo kirina tiştekê/î hebûn

Hevmane

• be able to
• may

Dijmane

• cannot, can't
• couldn't

Navdêr

can

1. kod, kodik, qutî, qotîk, teneke,
   amanê madenî yê derîgirtî yê xwarin tê de têt parastin.

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng

Navdêr

can

1. Can, gan, giyan.
2. ruh

   O canını sana feda eder.

   Ew canê xwe fedayî te dike.

3. ruh

   Sende hiç can yokmuş be.

   Di te de qet can tune lo.

4. Can.

   Benle beraber dört canız.

   Tevî min em çar can in.

5. Can.

   Canım gezmek istiyor.

   Canê min gerê dixwaze.

6. Can.

   Hadi canlar, biraz çabuk olun.

   Hade canino, piçek sivik bin.

7. ruh, şîrîn

   Sen ne can çocuksun.

   Tu çi zarokekî mîna can î.