can

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî can can
Îzafe canê canên
Çemandî canî canan
Nîşandera çemandî canî wan canan
Bangkirin cano canino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî canek canin
Îzafe canekî canine
Çemandî canekî caninan

can nêr

  1. giyan, ruh, saxî, rih, jiyan, jîn, gan (2)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Biwêj[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha giyan û jiyan û zindî, ji proto-hindûewropî *gʷeiH₃w- ("jîn")

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Rengdêr 1[biguhêre]

can

  1. giyan, ruha min, hêja, qurban, ez-heyran, birêz, rêzdar

Werger[biguhêre]

Rengdêr 2[biguhêre]

can

  1. (delal, spehî, rind, xweşik) Binere: ciwan

Îngilîzî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

Lêkera awarte
Dem Form
Rader  to can
Nihaya sade
 he, she, it  can
Boriya sade  could
Partîsîpa borî  could

can

  1. karîn, şiyan, kanîn, tiwanîn,
    hêz bo kirina tiştekê hebûn,
    taqet bo kirina tiştekê/î hebûn

Hevmane[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

can

  1. kod, kodik, qutî, qotîk, teneke,
    amanê madenîderîgirtîxwarin tê de têt parastin.

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

can

  1. Can, gan, giyan.
  2. ruh
    O canını sana feda eder.
    Ew canê xwe fedayî te dike.
  3. ruh
    Sende hiç can yokmuş be.
    Di te de qet can tune lo.
  4. Can.
    Benle beraber dört canız.
    Tevî min em çar can in.
  5. Can.
    Canım gezmek istiyor.
    Canê min gerê dixwaze.
  6. Can.
    Hadi canlar, biraz çabuk olun.
    Hade canino, piçek sivik bin.
  7. ruh, şîrîn
    Sen ne can çocuksun.
    Tu çi zarokekî mîna can î.