Here naverokê

kanîn

Ji Wîkîferhengê

Lêker

[biguhêre]
kanîn (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: -kan-
RP.
Niha
ez dikanim
tu dikanî
ew dikane
em, hûn, ew dikanin
Fermanî Yekjimar bikane
Pirjimar bikanin
Rehê dema borî: -kanî-
RP.
Boriya
sade
min kanî
te kanî
wê/wî kanî
me, we, wan kanî
Formên din: Tewandin:kanîn

kanîn gerguhêz, k-ya nerm

  1. Hêz / taqet yan hinêr yan derfet / delîv yan zanîn hebûn bo kirina tiştekî.

Ji wêjeya klasîk

[biguhêre]
  • Zû bîne ve bo mi ra peyamê
    Kanîn bi çi hal e ew giriftar
    Danîn çi xeyal e ey dilefkar
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Bi alfabeyên din

[biguhêre]

Herwiha

[biguhêre]

Hevmane

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]
  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kanîn kanîn
Îzafe kanîna kanînên
Çemandî kanînê kanînan
Nîşandera çemandî kanînê wan kanînan
Bangkirin kanînê kanînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kanînek kanînin
Îzafe kanîneke kanînine
Çemandî kanînekê kanîninan

kanîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Herwiha

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]
  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

[biguhêre]
[biguhêre]

kanîn

  1. (meha 12ê) Guhartoyeke kanûn. (1)

Hoker

[biguhêre]

kanîn

  1. (li kû derê ne) Guhartoyeke ka. (1)