Here naverokê

giyan

Ji Wîkîferheng

Bilêvkirin

[biguhêre]
[biguhêre]
Tewandina giyan  
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî giyan giyan
Îzafe giyanê giyanên
Çemandî giyanî giyanan
Nîşandera çemandî giyanî wan giyanan
Bangkirin giyano giyanino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî giyanek giyanin
Îzafe giyanekî giyanine
Çemandî giyanekî giyaninan

giyan n

  1. can, ruh, rewan, rih
  2. di ol û dîn de diyarîya ku xweda dida mirov gava jidayîk dibe û ger mir ji laşê wê/wî derdikeve

Ji wêjeya klasîk

[biguhêre]
  • Mi ji bihriyan pir naliyan şev tariyan ceng bû meyan
    Wer kuştiyan ji wan yengiyan bi wan tiliyan xweş ke giyan
    Kir şefqe mîr anîme bîr berdan mi tîr kirme esîr
     — (Melayê CizîrîDîwan~1640)

Hevmane

[biguhêre]

Herwiha

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]
avestayî: viiānayā (”giyan, ruh”)
pehlewî: gyān (”giyan, ruh”)
partî: gyān (”giyan, ruh”)
farisî: ǰān (”giyan, ruh”)
xunsarkî: giyūn (”giyan, ruh”)
sîvendî: gān (”giyan, ruh”) ... alfabeya arî
kurmancî: cān, giyan (”giyan, ruh”)
soranî: giyān (”giyan, ruh”)
zazakî: gīyān (”giyan, ruh”)
sanskrîtî: ān ("nefes kêşan")
yûnanî: anemos ("ba")
latînî: animus ("nefes kêşan") ...
Çavkanî:
  • Cheung, JohnnyEtymological Dictionary of the Iranian Verb, Leiden, 2007, r. 161
  • Watkins, CalvertThe American Heritage Dictionary of Indo-European Roots[1], Houghton Mifflin Co., 2007, çapa 2an, r. 4
  • Etymonline. Online English Etymology Dictionary. <etymonline.com> by Douglas Harper.

Dûnde

[biguhêre]
  • Lîşana denî: גיאנא

Werger

[biguhêre]

Lêker

[biguhêre]

giyan negerguhêz (lêkera xwerû)

  1. Guhartoyeke gihiştin.