ban

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

Banên van avahiyan sor in.

ban nêr

  1. Banî, serban, seqf, rexê serîxanî.
    • Min dê 'elema kelamê mewzûn
      'Alî bikira li banê gerdûn
      Bîna ve rûha Melê Cizîrî
      (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji zimanên îranî, hevreha soranî بان(ban), farisî بان(ban, xanî), pehlewî ban, avestayî dimane- (bi ketina "di-" û guherîna M bi B. Maneya peyva kurdî ya niha kurtkirina peyva "serban"î ye anku "serê banî/xanî". Herwiha bide ber bin.

Bikaranîn[biguhêre]

Lêker:

Navdêr:

Rengdêr:

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

ban

  1. Devera ji derdorên xwe bilindtir.

Werger[biguhêre]

Navdêr 3[biguhêre]

ban

  1. gazî, hawar, daxwaz. Binere: bang

Werger[biguhêre]

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ban

  1. ban, serê xanî, mal, xanî[1].

Çavkanî[biguhêre]

Inglîzî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

Dem Form
Rader  to ban
Nihaya sade
 he, she, it  bans
Boriya sade  banned
Partîsîpa borî  banned
Partîsîpa niha  banning

ban

  1. asteng kirin, qedexe kirin

Navdêr[biguhêre]

ban (forma pirjimar bans)

  1. asteng, qedexe

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ban

  1. (dîrok) Nasnavê ku di dema împeretoriya Osmanî de didan mîrên sancaxên Macaristan û Hirwatistanê û mîrekên biçûk.