rex

Kurdî

navdêr, nêr

Wate

1. Al, alî, la, teref, hêl, kêlek, tenişt.

Ji wêjeya klasîk

Wê bi peykê bikirîn mat-i reqîbê dîsa
Bi rex û fîl û feres ez şeh û matê nadim
Di semaya seherê dest bi kes dî îro— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Bikaranîn

Lêker: rex anîn

Navdêr: rexanîn

Bide ber

• goşe
• kujî

Ji

Bi esehî nayê zanîn lê ihtimalen ji aramî ܪܟܢܐ (rexana: rex, alî, beten) yan jî - bi ihtimaleke biçûktir - belkî hevreha farisî رخ (rûx: rû) û kurdî rû ji îranî.

Jê

• rexî
• rexkanî
• rexrexkanî

Werger

• Farisî: بغل ^→ fa, جانب ^→ fa, دنبال کردن ^→ fa, سمت ^→ fa, طرف ^→ fa, كنار ^→ fa, کنار ^→ fa, جهت ^→ fa
• Inglîzî: side ^→ en, front ^→ en, ^?bank ^→ en, ^?neighbouring ^→ en, ^?ust ^→ en, ^?vicinity ^→ en
• Tirkî: bitişik ^→ tr, branş ^→ tr, canip ^→ tr, cenah ^→ tr, cihet ^→ tr, kale ^→ tr, kenar ^→ tr, la ^→ tr, mil ^→ tr, seksiyon ^→ tr, taraf ^→ tr, yan ^→ tr, kıyı ^→ tr

Inglîzî

navdêr

Wate

1. Qiral, şah.

Latînî

-	Yekjimar	Pirrjimar
Nomînatîv	rēx	rēgēs
Vokatîv	rēx	rēgēs
Akuzatîv	rēgem	rēgēs
Genetîv	rēgis	rēgum
Datîv	rēgī	rēgibus
Ablatîv	rēge	rēgibus

Ludovicus XIV Rex Sol (Keyê rojê)

Xwendin

• IPA: [reːks]
• Jihevqetandin: rēx Pirrjimar: rēg·ēs

Wate

rex (genetîv rēgis), navdêr, nêr

1. Key, qral.
   • equus regis (hespê keyê)
2. Desthilat, karbidestî, iqtidar.

Jê

1. Regalis, regna, regna, rex ferarum (şêr).