qedexe

Kurdî

rengdêr
navdêr, mê

Wate

1. yasax, memnû, heram, neqanûnî, qaçax, îlegal, derqanûnî, dijî qanûnan, ne meşrû,
   tişta/ê ku nabe bêt kirin (bi taybetî li gor qanûnê):
   Derketin qedexe ye. (Nabe ti kes derkeve.)
   Divê qedexeya li ser zimanê kurdî bêt rakirin. (Divê zimanê kurdî serbest bibe.)

Herwiha

• qedeqe
• xedeqe
• qedeẍe
• xedexe

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قه‌ده‌غه / قه‌ده‌خه

Bikaranîn

Lêker: qedexe bûn qedexe kirin

Navdêr: qedexebûn qedexekirin

Rengdêr: qedexebûyî qedexekirî

Ji

hevreha soranî قه‌ده‌غه (qedeẍe), feylî qeyeqe, qeyexe, qeyeqey, ihtimalen hemû ji azerî qadağan / qadağa lê wêvetir rehên wê ne diyar in.

Jê

• qedexandin
• qedexandî
• qedexî
• qedexîn
• qedexînende
• qedexînendehî
• qedexînendetî
• qedexînendeyî
• qedexîner
• qedexînerî
• qedexeker
• qedexekerî

Werger

elmanî : n → de farisî : ممنوع → fa fînî : laiton → fi, kielletty → fi frensî : interdit → fr friyolî : improibît → fur

inglîzî : forbidden → en, prohibited → en, criminal → en, illegal → en, illegitimate → en, illicit → en, unlawful → en îtalî : vietato → it rusî : interzis → ru tirkî : yasak → tr, kaçak → tr, memnu → tr