ferman

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî ferman ferman
Îzafe fermana fermanên
Çemandî fermanê fermanan
Nîşandera çemandî fermanê wan fermanan
Bangkirin fermanê fermanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî fermanek fermanin
Îzafe fermaneke fermanine
Çemandî fermanekê fermaninan

ferman

  1. emir, gotina kesek dibêje û divê kesek din wek wê gotinê bike
    Serokê wan fermana rawestandina şerî daye.
    Serokê wan gotiye ku nabe şerr bê kirin.
  2. xirab bûna rewşê, jînoside

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji zimanên îranî, fer- (ber-, pêş- + -man (raman; şîret, nesîhet), hevreha soranî فرمان(firman) (firman), farisî فرمان‎ (ferman), pehlewî freman, hexamenîşî fremana-, avestayî fremeynye-, latînî praemoneō, binere * fer- + proto-hindûewropî * menos (raman > li wê binere). հրաման (hremen) ya ermenî ji zimanekî îranî hatiye wergirtin.

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ferman

  1. ferman, emir