emir
Naverok
Kurdî[biguherîne]
1. ferman[biguherîne]
Wate[biguherîne]
- ferman, ferwar, gotina kesek dibêje û divê kesek din wek wê gotinê bike
- Serokê wan emrê rawestandina şerrî daye.
(Serokê wan gotiye ku nabe şerr bêt kirin.)
- Serokê wan emrê rawestandina şerrî daye.
Herwiha[biguherîne]
Bikaranîn[biguherîne]
Lêker:
Navdêr:
Rengdêr:
Ji[biguherîne]
ji erebî أمر (emr: ferman, ragihandin), أمر (emere: ferman dan/kirin), hevreha aramî û îbranî אמר (e-m-r-: gotin, ferman kirin), akadî emaru (dîtin, ketin ber çavan) ji proto-samî
Jê[biguherîne]
- binemir
- binemirî
- emirber
- emiberî
- emirdar
- emirdarî
- emirder
- emiderî
- emirname
- emîr
- emîrat
- mîr
- mîrî
- mîrîtî
- mîrnişîn
- mîrnişînî
2. salên jiyanê[biguherîne]
Binere:
Ji wêjeya klasîk[biguherîne]
Serrişteyê tuhmetê beyan kin«
Go »emir bike Memê bixûnin
Hon herdu di xelwetê ko rûnin— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)
Werger[biguherîne]
Inglîzî[biguherîne]
Wate[biguherîne]
Tirkî[biguherîne]
Wate[biguherîne]
- ferman, ferwar, emir
- ikide bir bana dönüp benden bir emrim olup olmadığını soruyordu hema car caran li min difetilî û dipirsî ka fermaneke min heye an na
- fermanname, emirname
- atama emri hâlâ çıkmadı fermannameya tayînkirinê hîna derneketiye
Çavkanî[biguherîne]
- ↑ Ferhenga Kurdî-Îngîlîzî ya Salah Sadallah