mîr

Kurdî

Navdêr

mîr nêr

1. prens, key, paşa, qiral, melik, padîşa, serok, serdar, serwer, pêşeng, pêşewa
2. kurrmîr, pismîr, birêveber

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: میر

Herwiha

• emîr

Bide ber

• mar
• mer
• mêr
• mir
• mor
• mur
• mûr

Binêre herwiha

• bîr
• çîr
• dîr
• fîr
• gîr
• hîr
• jîr
• kîr
• lîr
• nîr
• pîr
• qîr
• sîr
• şîr
• tîr
• zîr

Etîmolojî

ji erebî emîr. Ketina herfên dengdar (vokal, vowel) ji destpêka peyvên ji erebî deynkirî di kurdî de tiştekî gelek normal e: Îbrahîm > Birahîm, Îsmaîl > Simayîl loma emîr > mîr jî.

Bikaranîn

Lêker:

• mîr bûn
• mîr kirin

Navdêr:

• mîrbûn
• mîrkirin

Rengdêr:

• mîrbûyî
• mîrkirî

Jê

• mîran
• mîrane
• mîranî
• mîrbanî
• mîrek
• mîrekî
• mîrî
• mîrîtî
• mîrnişîn
• mîrnişînî
• mîrza

Ji wêjeya klasîk

Secdeyek ber wan du birhan nagirit cih sed nimaz
'Îd e û mîrê me îro dergehê lutfê vekir
Go Mela hingî bixwazî dê bidim bes tu bixwaz— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: Vorgesetzter ^→ de nêr, Adel ^→ de nêr, Herr ^→ de nêr, ^?Woiwode ^→ de nêr
• Farisî: امير ^→ fa, سرور ^→ fa, شاهزاده ^→ fa, ^?خدیو ^→ fa
• Erebî: امير ^→ ar,سلطان ^→ ar,سيد ^→ ar, ^?أتابك ^→ ar, ^?القومس ^→ ar, ^?المهتار ^→ ar
• Inglîzî: prince ^→ en, ameer ^→ en, dynast ^→ en, khan ^→ en, lord ^→ en, ^?emir ^→ en
• Tirkî: mir ^→ tr, prens ^→ tr

Rengdêr

mîr

1. sax, saxlem, bisilamet

Bikaranîn

• kurmanciya Xorasanê

3. hûrûmûr

Binere:

mûr