pîr

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

pîr zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

  1. serok, rêber, mezin (bi taybetî yên elewî û êzidiyan)
    pîrên êzidiyan

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

pîr

  1. dapîr, dapîrik, hilik, himalk, himîçk, hopik, hoçik, mak

Werger[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

serê mêrekî pîr

pîr, p-ya nerm

  1. êxtiyar, salmend, êdî ne genc,
    mirov û candarên din yên temenê anku jiyê wan mezin e
  2. fêkî yan sewzeyên taze bûna wan nemaye, demê xwarina wan biserketiye, binere qert
  3. qenc, welî, ewliya, salih

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Binêre herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî * pel- (gewr), hevreha پیر (pîr) ya farisî û soranî, pêr ya pehlewî, powruşe- ya avestayî, sanskrîtî पलित (pelîte: gewr), rusî пелёсый (pelyêsiy), πολιός (polyos: gewr), latînî palleō, pullus, pallidus, albanî plak, inglîzî fallow... Bo têkiliya maneyê di navbera "pîrî" û "serokatiya dînî" de, bide ber peyvên "şêx" û keşîş ku eslê wan jî maneya "pîr" ya bi wateya "temenmezin" didin.

Ji wêjeyê[biguhêre]

Werger[biguhêre]