pîrek

Kurdî

1. jin

navdêr, mê

Wate

1. jin, kebanî, bermalî, afret, kuflet, kulfet, kabanî, kavanî, kevanî

Jê

• pîrekî
• pîrekîtî
• pîrektî

Wergerr

farisî : زن → fa, همسر → fa inglîzî : ??woman → en tirkî : avrat → tr, familya → tr, kadın → tr, karı → tr, refika → tr

2. kesek pîr

Wate

1. formek ji peyva pîr:
   Pîrek û du zarrok bûn.
2. dapîrek:
   pîrek û neviyê xwe