genc

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

genc

  1. xizne, gencîne, xezîne, kenz

Werger[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

genc

  1. keç û kurrên ku êdî ne zarok in lê hê nebûne jin yan zelam
  2. mirovên hê pîr nebûne

Etîmolojî[biguhêre]

Ji tirkî genç (genc), hevreha azerî gənc, teterî genç, hemû ji tirkiya kevn *kenç ji maktirkî *kēnç ji *kēn- (mezin bûn) ku herwiha serekaniya peyva tirkî geniş (fireh) e jî. Ji heman rehî: qenc, kanc.

Herwiha[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Bi Melê xweştir ji mal û gewher û gencîne ye
Gewher û gencên Melê husn û cemala dilber e
Sed te'ale l-lah tebarek ev çi husn û cilwe ye
(Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger[biguhêre]