Here naverokê

genc

Ji Wîkîferheng
[biguhêre]
Tewandina genc  
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî genc genc
Îzafe genca gencên
Çemandî gencê gencan
Nîşandera çemandî gencê wan gencan
Bangkirin gencê gencino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî gencek gencin
Îzafe genceke gencine
Çemandî gencekê gencinan

genc m

  1. xizne, gencîne, xezîne, kenz
    • Bi Melê xweştir ji mal û gewher û gencîne ye
      Gewher û gencên Melê husn û cemala dilber e
      Sed te'ale l-lah tebarek ev çi husn û cilwe ye
       — (Melayê CizîrîDîwan~1640)

Etîmolojî

[biguhêre]
  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

[biguhêre]

Rengdêr

[biguhêre]
Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
genc genctir herî genc (merkezî)
tewrî genc (rojavayî)

genc

  1. (kes)
  2. Keç û kurrên ku êdî ne zarok in lê hê nebûne jin yan zelam.
    • دبێژن لسەر زەمانێ بەرێ شاھەکێ گەنج ھەبوو(...) — (2012Leylan ÎsmeîlBêrîvan û Hîvî (Çîrokêt Zarokan), Çapxana Xanî, Dihok, r. 19)
      Dibêjin liser zemanê berê şahekê genc hebû(...)
  3. Mirovên hê pîr nebûne.

Bi alfabeyên din

[biguhêre]

Herwiha

[biguhêre]

Hevmane

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

Ji osmanî كنج (genç) (>tirkî genç), ji proto-tirkî *kēnč (genc, xort), ji *kēn- (mezin bûn). Ji heman rehî: qenc, kanc. Hevreha azerî gənc, teterî genç.

Werger

[biguhêre]