kanc

Kurdî

Rengdêr

kanc

1. ehmeq, serserî, kustah, bisteh

Herwiha

• kanj

Etîmolojî

Ji tirkî, bi tirkiya kevn kênç, bi tirkiya nû genç - binere "qenc" û "genc".

Bikaranîn

Lêker:

• kanc bûn
• kanc kirin

Navdêr:

• kancbûn
• kanckirin

Rengdêr:

• kancbûyî
• kanckirî

Werger

• Almanî: anmassend ^→ de, keck ^→ de
• Farisî: بی عار ^→ fa
• Inglîzî: domineer ^→ en, sassy ^→ en, unbridled ^→ en, uncalledfor ^→ en, unchristian ^→ en
• Tirkî: arsız ^→ tr, edepsiz ^→ tr, hödük ^→ tr, sert ^→ tr, kaba ^→ tr, küstah ^→ tr, ^?münasebetsiz ^→ tr, ^?sertleşmek ^→ tr