pîrê

Kurmancî

Navdêr

pîrê m

1. naznav û gazîkirina jina pîr yan dapîrê
   • Gava serçawîş pehîn li darê Pîrê xist, Pîrê kete xwarê û li erdê berê xwe bi gundiyan ve kir (...) — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
2. tevnpîrk

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: مادر بزرگ → fa, پیر → fa
• Tirkî: nine → tr, öcü → tr