nîr

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî nîr nîr
Îzafe nîrê nîrên
Çemandî nîrî nîran
Nîşandera çemandî nîrî wan nîran
Bangkirin nîro nîrino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî nîrek nîrin
Îzafe nîrekî nîrine
Çemandî nîrekî nîrinan
Du gayên bi nîrekî bi hev ve hatine girêdan.

nîr nêr

  1. yûx, cûx, tûxt, bondurẍa
    darê ku du ga û gamêş pê tên zeftkirin dema cot pê tê kirin yan erebe pê tê kêşan
  2. (mecazî) zilm, zordestî, stem, bindestî, koletî

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Yekrû ne li nik te kufr û îman
    Yeksû ne li nik te xuld û nîran
    Qehra xwe bikî eger tu zahir
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Têkilî[biguhêre]

Binêre herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha soranî نیر(nîr), kurdiya başûrî nîr, nîre, zazakî nîre, hemû ji erebî نير(nîr), hevreha îbrî ניר (nîr), aramî ܢܝܪܐ (nîra), akadî nîru [[1]]. hevwateya wê ya ji proto-hindûewropî anku "yox / yok" di farisî û gelek zimanên din yên hindûewropî de maye (li beşa wergeran binêrin) lê ji kurdî ketiye. Hevwateya wê ya tirkî boyunduruk jî wek bandor ketiye zimanê nivîskî yê kurdî û di kurdî de maneya "tesîr" wergirtiye.

Werger[biguhêre]