zeft

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
zeft	zefttir	herî zeft (merkezî) tewrî zeft (rojavayî)

zeft

1. girtî, şidandî, şidayî, ne berdayî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• zebt
• zemt
• zep
• zept
• zevt

Jê

• zeft kirin (lêker)
• zeftbûn (navdêr)
• zeftbûyî (rengdêr)
• zeftker
• zeftkirin (navdêr)
• zeftkirî (rengdêr)
• zeftî

Etîmolojî

Ji erebî ضَبْط (ḍabṭ, “zeft”) ji lêkera ضَبَطَ (ḍabaṭa, “girtin, zeft kirin”), hevreha zabit, mezbût... Herwiha hevrehên akadî ṣabtu, ṣabātu, ṣābitānu, ṣābitu, ṣabbutītu.

Werger

• Almanî: Eroberung → de m, ^?Einnahme → de, ^?Repression → de
• Erebî: ضبط → ar, سيطرة
• Farisî: رها نکردن, محکم گرفتن, ^?ضبط → fa
• Tirkî: ceride → tr, zabıt → tr, zapt → tr