zeft

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
zeft	zefttir

zeft

1. girtî, şidandî, şidayî, ne berdayî

Herwiha

• zemt
• zevt
• zebt
• zept
• zep

Bikaranîn

Lêker:

• zeft kirin

Navdêr:

• zeftbûn
• zeftkirin

Rengdêr:

• zeftbûyî
• zeftkirî

Etîmolojî

Ji erebî ضَبْط‎ (ḍabṭ, “zeft”) ji lêkera ضَبَطَ‎ (ḍabaṭa, “girtin, zeft kirin”), hevreha zabit, mezbût... Herwiha hevrehên akadî ṣabtu, ṣabātu, ṣābitānu, ṣābitu, ṣabbutītu.

Jê

• zeftî
• zeftker

Werger

• Almanî: Eroberung ^→ de m, ^?Einnahme ^→ de, ^?Repression ^→ de
• Farisî: رها نکردن ^→ fa, محکم گرفتن ^→ fa, ^?ضبط ^→ fa
• Erebî: ضبط ^→ ar, سيطرة ^→ ar
• Tirkî: ceride ^→ tr, zabıt ^→ tr, zapt ^→ tr