mîrza

Kurdî

navdêr

Wate

1. ji mala mîran, keça yan kurrê mîrekî
2. hêja, birêz, rêzdar, efendî, ezbenî

Ji wêjeya klasîk

Mesmû' nekir bi sem'i idrak
Mîrê ko bi navê Mîrza ye
Mehda nezera wî kîmya ye— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Herwiha

• mîrzad
• mîrzade
• mîrze

Bide ber

• amoza
• biraza
• xwarza

Jê

• mîrzahî
• mîrzatî
• mîrzayî

Ji

mîr + -za, hevreha farisî میرزا (mîrza), ji zimanên îranî.

Werger

• Elmanî: Fürst ^→ de nêr, Herr ^→ de nêr, Prinz ^→ de nêr
• Farisî: ولیعهد ^→ fa, ميرزاده ^→ fa
• Erebî: ولي العهد ^→ ar, سيد ^→ ar, أفندي ^→ ar, رب العمل ^→ ar, آغا ^→ ar, عزيز ^→ ar, ^?أمير ^→ ar
• Inglîzî: peer ^→ en, noble ^→ en, ^?respectful ^→ en
• Tirkî: mirza ^→ tr, mösyö ^→ tr, sinyor ^→ tr, çelebi ^→ tr, sayın ^→ tr