mir

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
mir

mir

1. eklek nêzî tahl û tirş
   • Tahma dimsa we mir e.

Jê

• mir bûn
• mir kirin
• mirbûn
• mirkirin
• mirbûyî
• mirkirî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguherîne" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: ترشرو‎ → fa
• Tirkî: acımsı → tr, acımtırak → tr, acırak → tr, çorak → tr, tavuk → tr, ^?kekre → tr

Formeke lêkerê

mir

1. dema borî ji mirinê
   • Ew par mir.
   • Ew kengî mir?
   • Minet ji Rehmanê Rehîm
     Min mirekî setter heye— (Feqiyê Teyran ~1620)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مــــر

Têkildar

• mirim
• mirî
• mirin
• mirîn

Demên din

• bimire
• dimire
• miriye
• mirine
• mirîne

Werger

• Inglîzî:^?fowls → en
• Erebî: ^?إســتهزء‎ → ar, ^?إستورط‎ → ar, ^?إعتطب‎ → ar, ^?أفاظ‎ → ar, ^?ألحم‎ → ar, ^?إنتقل‎ → ar, ^?أودی‎ → ar, ^?بار‎ → ar (bār), ^?بیقــــر‎ → ar, ^?تبـر‎ → ar, ^?تـردى‎ → ar, ^?ترز‎ → ar, ^?تلف‎ → ar, ^?تنبل‎ → ar, ^?تورط‎ → ar, ^?ثبر‎ → ar

Inglîzî

Navdêr

mir

1. civaka gundê rûsî

Meryamî

Navdêr

mir

1. peyv, gotin
2. ziman

Almanî

Bilêvkirin

• Deng

Cînav

mir

1. bo min, ji min re

Sirboxirwatî

Navdêr

mir

1. aştî

Slovenî

Navdêr

mir

1. aştî

Tirkî

Navdêr

mir

1. amir
2. mîr