mûr

Kurdî

Rengdêr

mûr

1. rûyê xwe tirş kirin, rûyê xwe sar kirin, rûsar, rûtirş, mirûto, ne bişoş, ne rûken
   • Tijî mar e tijî mûr e
     Qewî teng e qewî kûr e— (Feqiyê Teyran ~1620)

Herwiha

• mûr

Bikaranîn

Lêker:

• mûrr bûn
• mûrr kirin

Navdêr:

• mûrrbûn
• mûrrkirin

Rengdêr:

• mûrrbûyî
• mûrrkirî

Jê

• mûrrî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoja "biguherîne" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Elmanî: bärbeißig ^→ de, unfreundlich ^→ de
• Farisî: ساکت ترشرو ^→ fa
• Inglîzî: unsociable ^→ en
• Tirkî: asık suratlı ^→ tr, sessiz ^→ tr, karınca ^→ tr, ^?surat ^→ tr