bişoş

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bişoş	bişoştir	herî bişoş bişoştirîn

bişoş

1. bikêf, bizewq, bicoş
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. rûbiken, bişirok, mizicok, girrnijok, bişkurrok,
   kesa/ê dibişire, digirrnije, dibişkurre, dimizice
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بشۆش‎

Herwiha

• buşoş

Jê

• (Lêker) bişoş bûn
• (Lêker) bişoş kirin
• (Navdêr) bişoşbûn
• (Navdêr) bişoşkirin
• (Rengdêr) bişoşbûyî
• (Rengdêr) bişoşkirî
• bişoşî
• bişoşîtî
• bişoştî

Etîmolojî

Belkî ji bi- + coş.

Werger

• Erebî:^?الهش‎