mîrî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /miːˈɾiː/
• Kîtekirin: mî·rî

Navdêr 1

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mîrî	mîrî
Îzafe	mîriya	mîriyên
Çemandî	mîriyê	mîriyan
Nîşandera çemandî	wê mîriyê	wan mîriyan
Bangkirin	mîriyê	mîriyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mîriyek	mîriyin
Îzafe	mîriyeke	mîriyine
Çemandî	mîriyekê	mîriyinan

mîrî mê

1. mîrîtî, mîrtî, paşatî, melikî, qiralî,
   mîrbûn, karê mîrekî yan mîran, jiyana mîran
   • Dil bi zulmê nasojî, xenc û xet û xal in di dil
     Xeyrixwahên dewletê mîrî ji wan guhdar-i bit
     Teyrê dil bê tem'ekê nayête dest şehzadeyan — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

Ji mîr + -î

Werger

• Almanî: gräflich → de
• Îngilîzî: kine- → en, monarchy → en, royalty → en, governmental → en, stilted → en, formal → en, ^?princedom → en, ^?princeliness → en
• Tirkî: beylik → tr, emirlik → tr

Rengdêr

mîrî

1. ya / yê mîrekî yan mîran
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. ya / yê dewletê, hikûmî, îdarî, ne ya / yê takekesî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Navdêr 2

mîrî mê

1. (Xorasan) Binere: mûrî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)