han

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Cînav[biguhêre]

han

  1. ya / yê ji bêjerê/î û guhdarêdûr ya ku bêjer bala guhdarê dibiyê
    ewa han, eva han, ewê han, evê han, ewên han, evên han

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha pehlewî han, an, farisî an, partî ho, zazakî na ji zimanên îranî. հոն (hon: wir, dera han) ya ermeniya rojavayî ji kurdî ye.

Werger[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

han

  1. çûn harîkariya yekî/ê kirin, di tana yekî/ê çûn
    Baş bû tu di hana me hatî, yan da em hemî mirîn.

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

han

han dan
  1. dehf dan
  2. teşwîq kirin

Afarî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

han

  1. dotin

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên dotin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Danmarkî[biguhêre]

Cînav[biguhêre]

han

  1. ew

Khasiyî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

han

  1. werdek, miravî, bet, ordek

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên werdek hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Lîmbûrgî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

han

  1. hebûn (xwedî bûn, di dest de bûn)

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên hebûn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Norwecî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Cînav[biguhêre]

han

  1. ew

Swêdî[biguhêre]

Cînav[biguhêre]

han

  1. ew; (tenê bo yên nêr)

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

han

  1. xan