han

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɑːn/
• Kîtekirin: han

Cînav

han

1. ya / yê ji bêjerê/î û guhdarê/î dûr ya ku bêjer bala guhdarê dibiyê

   ewa han, eva han, ewê han, evê han, ewên han, evên han

   • Yûsifê dewr û zemanî
     Go nesîm han vî nişanî
     Lê ji bo nekhê dehanî— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Herwiha

• ha
• hanê
• he
• henê

Jê

• (Lêker) han dan

• (Navdêr) handan

Etîmolojî

Hevreha pehlewî han, an, farisî an, partî ho, zazakî na ji zimanên îranî. հոն (hon: wir, wê dera han) ya ermeniya rojavayî ji kurdî ye.

Werger

• Inglîzî: that → en, that over there, ^?incitement → en
• Farisî: ^?بيا بگير‎ → fa, ^?تشويق‎ → fa
• Tirkî: ^?imdat → tr, ^?şu → tr

Navdêr 1

han mê

1. çûn harîkariya yekî/ê kirin, di tana yekî/ê çûn

   Baş bû tu di hana me hatî, yan da em hemî mirîn.

Werger

• Inglîzî: to go help someone → en

Navdêr 2

han mê

han dan

1. dehf dan
2. teşwîq kirin

Swêdî

Cînav

han

1. ew; wî (tenê bo yên nêr)

Bide ber

• hon

Jê

• hans
• honom

Tirkî

Navdêr

han

1. xan