guhdar

 Binêre herwiha: Guhdar

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɡʊhˈdɑːɾ/

• Deng (Amed)

• Kîtekirin: guh·dar

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	guhdar	guhdar	guhdar
Îzafe	guhdara	guhdarê	guhdarên
Çemandî	guhdarê	guhdarî	guhdaran
Nîşandera çemandî	wê guhdarê	wî guhdarî	wan guhdaran
Bangkirin	guhdarê	guhdaro	guhdarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	guhdarek	guhdarek	guhdarin
Îzafe	guhdareke	guhdarekî	guhdarine
Çemandî	guhdarekê	guhdarekî	guhdarinan

guhdar mê û nêr

1. kesa/ê guh dide tiştekê/î, kesa/ê tiştekê dibîze

   guhdarên radyoyê

   kesên guh didin radyoyê

   • Carek ji caran rehmet li bab û dayed guhdaran. — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 71, ISBN 978-605-5683-27-6)
   • Her kesê guhdarê Mewlûda Nebî
     Dergehê mîzgîniyan dê lê vebî— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)
2. îtaetkar, kesa/ê li gor gotina kesekê/î dike

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: گوهدار

Herwiha

• guhder
• guhdêr

Bide ber

• bîner
• temaşevan

Jê

• (Lêker) guhdar kirin
• (Lêker) guhdar bûn
• (Navdêr) guhdarkirin
• (Navdêr) guhdarbûn
• (Rengdêr) guhdarkirî
• guhdarî
• neguhdar
• neguhdarî

Etîmolojî

Ji guh + -dar.

Werger

• Almanî: Audienz → de mê, Zuhörer → de nêr, Publikum → de nêr, ^?gefügig → de, ^?ergeben → de
• Erebî: مستمع‎ → ar, مصغ‎ → ar, منصت‎ → ar, ^?الصاغیة‎ → ar, ^?الولي‎ → ar, ^?سامع‎ → ar, ^?طائع‎ → ar, ^?مطواع‎ → ar, ^?مطیع‎ → ar
• Farisî: بار‎ → fa, شنونده‎ → fa, هوشيار‎ → fa
• Inglîzî: auditor → en, auriculate → en, listener → en, ^?obsequious → en
• Tirkî: dinleyici → tr