guhdar

 Binêre herwiha: Guhdar

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA: /ɡʊhˈdɑːɾ/

• Deng (Amed)

• Kîtekirin: guh·dar

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	guhdar	guhdar	guhdar
Îzafe	guhdara	guhdarê	guhdarên
Çemandî	guhdarê	guhdarî	guhdaran
Nîşandera çemandî	wê guhdarê	wî guhdarî	wan guhdaran
Bangkirin	guhdarê	guhdaro	guhdarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	guhdarek	guhdarek	guhdarin
Îzafe	guhdareke	guhdarekî	guhdarine
Çemandî	guhdarekê	guhdarekî	guhdarinan

guhdar mê û nêr

1. kesa/ê guh dide tiştekê/î, kesa/ê tiştekê dibîze
   • guhdarên radyoyê

     kesên guh didin radyoyê

   • Carek ji caran rehmet li bab û dayed guhdaran.— (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 71, ISBN 978-605-5683-27-6)
   • Her kesê guhdarê Mewlûda Nebî
     Dergehê mîzgîniyan dê lê vebî— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)
2. îtaetkar, kesa/ê li gor gotina kesekê/î dike

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: گوهدار

Herwiha

• guhder
• guhdêr

Bide ber

• bîner
• temaşevan

Etîmolojî

Ji guh + -dar.

Bikaranîn

Lêker:

• guhdar kirin
• guhdar bûn

Navdêr:

• guhdarkirin
• guhdarbûn

Rengdêr:

• guhdarkirî

Jê

• guhdarî
• neguhdar
• neguhdarî

Werger

• Elmanî: Audienz ^→ de mê, Zuhörer ^→ de nêr, Publikum ^→ de nêr, ^?gefügig ^→ de, ^?ergeben ^→ de
• Erebî: مستمع ^→ ar, مصغ ^→ ar, منصت ^→ ar, ^?الصاغیة ^→ ar, ^?الولي ^→ ar, ^?سامع ^→ ar, ^?طائع ^→ ar, ^?مطواع ^→ ar, ^?مطیع ^→ ar
• Farisî: بار ^→ fa, شنونده ^→ fa, هوشيار ^→ fa
• Inglîzî: auditor ^→ en, auriculate ^→ en, listener ^→ en, ^?obsequious ^→ en
• Tirkî: dinleyici ^→ tr