dal

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. navê tîpa د (D, d) di alfabeya erebî de

Bide ber

• dêl
• dil
• dîl
• dol
• dûl

Binere herwiha

• al
• bal
• çal
• fal
• hal
• kal
• lal
• mal
• nal
• pal
• qal
• sal
• şal
• tal
• zal

Ji

ji erebî د (D, xwandin: dal) ji aramî דלתא (dalta: "d" û "derî, dergeh") ji fenîkî delêt ("d" û "derî) ku herwiha serekaniya δέλτα (dêlta: 1. herfa Δ = d û 2. delta) ye. Binere: delta.

Wergerr

tirkî : dekalitre → tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. çiqil, şax
2. ta
3. gulî, çiqûl, alaş: ağacın iki dalı rüzgârdan dolayı kırılmıştı du guliyê darê, ji ber bayê şikestibûn
4. beş
5. liq, şax
6. pişt, pal
7. mil, çepil
8. stû, kokilîk, kolan, kokil nêr, şilf, tajî rengdêr, çîl