stran

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî stran stran
Îzafe strana stranên
Çemandî stranê stranan
Nîşandera çemandî stranê wan stranan
Bangkirin stranê stranino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî stranek stranin
Îzafe straneke stranine
Çemandî stranekê straninan
Kesek li ûdê dide û sê kes bi hev re stranan dibêjin.

stran , t-ya nerm, r-ya nerm

  1. kilam, goranî, çêrik, deyir, gotinên ku li gel muzîkê tên gotin
    Şivan Perwer stranan dibêje.
    Stranên Eyşeşanê xweş in.
    Ez ê li sazê bidim û tu jî stranekê bibêje.
  2. mistdan, sûrandin (diya min hêvîr distrê wê pê nên çê ke)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *ḱlew- (bihîstin, guh lê bûn), hevreha strîn (stran gotin) ya kurdî, sraweyye- (ragihandin, bi deng xwendin) ya avestayî û surûden (strandin, kirin stran, bi strankî gotin) ya farisî (> sirûd), श्रोत्र (śrōtra-: guh), श्रुत (śrutá-: bihîst) û शृणोति (śr̥ṇṓti: dibihîze) श्रोमत (śrómata-: navdarî), श्रव (śráva: pesn, meth, sena) yên sanskrîtî, rusî слава (pesn, meth, sena), inglîzî hear (bihîstin, guh lê bûn) û loud (dengê bilind) e.

Werger[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

stran

  1. Guhartoyeke strandin.

Werger[biguhêre]