al

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːl/

• Deng (Bidlîs)

• Kîtekirin: al

Navdêr 1

al nêr

1. alî, rex, la, teref, kêlek, tî, tenişt

Ji wêjeya klasîk

• Er'erên şeng-i di mest in çep û rast
  Tûx û 'ala ko xwiya bûn ji 'ecem
  'Ereban tîp-i şikestin çep û rast— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Fahne → de m
• Erebî: جانب‎ → ar, طرف‎ → ar, ^?راية‎ → ar (rāya)
• Inglîzî: side → en, ^?banner → en, ^?boulder → en, ^?flag → en, ^?purple → en, ^?scarlet → en, ^?vexillum → en, ^?pinkiness → en
• Latînî: latus → la
• Farisî: ^?بیرق‎ → fa
• Tirkî: taraf → tr, bayrak → tr, elem → tr

Navdêr 2

al mê

1. (rengên dewletekê) Binere: ala

Navdêr 3

al

1. (mirov, xelk) Binere: ehl

Rengdêr

al

1. sor, rengê wek xwînê
   • meya al a zelal — (Pertew-Begê Hekarî)

Esperantoyî

Bilêvkirin

• IPA: /al/
• Kîtekirin: al

• Deng (Holenda (Wijchen))

• Deng (Fransa (Toulouse))

• Deng (Fransa)

Daçek

al

1. ber bi ... ve, bo, berev

   Vi iras al hejmo.

   Tu diherî malê.

Jê

• alaĵo
• aligi
• aliĝi

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye)

• Deng

Formeke lêkerê

al

1. forma fermanî ji lêkera almak (1. wergirtin 2. kirîn), werê