alan

1-dengvedan, elend, çaxa ko dendê mirov lê vedigere 2-Alan yek ji nijadê Kurdan ko bi xwe ser bi Qafqasê tên jimartin û navê bajarê erdelan (erdê Alan) li wan hatiye kirin

Tirkî

navdêr

Wate

1. qad, gorepan, holk, nêveng, meydan, seha
2. rast, rastik (rasta li nav daristanê)
3. war
   • sanat alanında çalışmalar yapıyor

     di warê hunerê de xebatan dike (mec)

4. rûpîvan, mesahe (pîvana rûpişta erdê)
5. meydan
   • yer çekimi alanı

     qada axkişanê

6. yarigeh (ji bo cihên leyzên werzîşê) ]]

Zazakî

Wate

1. alan, di der û dora Dêrsim û Pîranê de. navê eşîrekî