qal

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɑːl/
• Kîtekirin: qal

Navdêr

qal mê

1. bas, behs, çêl, gotin, axiftin, suhbet, vegotin:

   Bo me qala zarokiya xwe kir. (li ser dema ku zarok bû axivî)

   • Ev narê sîqala dil e
     Da'im li wê qala dil e
     Newroz û sersala dil e— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
2. di lîstikan de hejmar, car

   sed qalên min li te ne.

   Di du qalan de min ew têk bir

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قال

Jê

• (Lêker) qal kirin
• (Lêker) qal bûn
• (Navdêr) qalkirin
• (Navdêr) qalbûn
• (Rengdêr) qalkirî
• (Rengdêr) qalbûyî
• qalker

Bide ber

• qalik

Etîmolojî

Ji erebî قال‎ (qāl) (qale: got), hevreha aramî ܩܠܐ (qala), îbrî קוֹל (qol). Ji eynî rehî: qewl.

Werger

• Almanî: ^?Erwähnung → de m
• Farisî: بحث‎ → fa, بیان‎ → fa
• Inglîzî: speak → en, say → en, tell → en, bast → en, cortex → en
• Tirkî: bahis → tr, kavga → tr, bas → tr, kal → tr, ^?kama → tr