qal

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA: /qɑːl/
• Kîtekirin: qal

Navdêr

qal mê

1. bas, behs, çêl, gotin, axiftin, suhbet, vegotin:
   • Bo me qala zarokiya xwe kir. (li ser dema ku zarok bû axivî)
   • Ev narê sîqala dil e
     Da'im li wê qala dil e
     Newroz û sersala dil e— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
2. di lîstikan de hejmar, car
   • sed qalên min li te ne.
   • Di du qalan de min wî têkbir

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قال

Jê

• (Lêker) qal kirin
• (Lêker) qal bûn
• (Navdêr) qalkirin
• (Navdêr) qalbûn
• (Rengdêr) qalkirî
• (Rengdêr) qalbûyî
• qalker

Bide ber

• qalik

Etîmolojî

Ji erebî قال‎ (qāl) (qale: got), hevreha aramî ܩܠܐ (qala), îbrî קוֹל (qol). Ji eynî rehî: qewl.

Werger

• Almanî: ^?Erwähnung ^→ de m
• Farisî: بحث ^→ fa, بيان ^→ fa
• Inglîzî: speak ^→ en, say ^→ en, tell ^→ en, bast ^→ en, cortex ^→ en
• Tirkî: bahis ^→ tr, kavga ^→ tr, bas ^→ tr, kal ^→ tr, ^?kama ^→ tr