pel

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî pel pel
Îzafe pelê pelên
Çemandî pelî pelan
Nîşandera çemandî pelî wan pelan
Bangkirin pelo pelino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî pelek pelin
Îzafe pelekî peline
Çemandî pelekî pelinan
pel (1)

pel nêr, p-ya req

  1. Parçeyên çeqên daran ve şên dibin. (pêşî ji bişkojan dipişkivin, paşî kesk dibin û taliyê dibeyin anku zer dibin û diwerin anku diweşin)
    Hevmane: belçim, belçîm, bilçik, belçûm, pelçim, pelçîm, pelçûm
  2. per, kaxez, weraqe, belgename

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha şêxbizinî welg, zazakî velg

avestayî: verke- ("belg, pel")
partî: wrgr ("belg, pel")
pehlewî: werg ("belg, pel")
sogdî: wrkr ("belg, pel")
farisî: berg ("belg, pel")
mazenderanî: verek ("belg, pel")
kurdî: belg > pelg > pel
zazakî: velg ("belg, pel")
sanskrîtî: velke- ("per, bask") ...
latînî: vellus- ("hirî, pûrt")
almanî: Wolle- ("hirî, pûrt")
îngilîzî: wool- ("hirî, pûrt")
Çavkanî:
  • Horn, Paul. (1893): Grundriss der neupersischen Etymologie [Bingehê etîmolojiya farisî] (bi almanî). Strassburg r. 47.
  • Lubotsky, Alexander. Indo-Aryan inherited lexicon . University of Leiden.
  • Pokorny, JuliusFerhenga etîmolojî ya hindûewropî ["Indogermanisches etymologisches Wörterbuch (bi almanî)"], Bern, 1959, r. 1139

Bi zaravayên din[biguhêre]

  • soranî/erdelanî: gella, pelk
  • zazakî/kirmanckî: pel, pelçim, pure, velg,
  • kelhûrî/feylî/şêxbizinî: welg, welneg, werg, belg, berg, pelg
  • hewramî/şebekî: welg

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.


Navdêr 2[biguhêre]

pel (2)

pel nêr

  1. pêt,
    parçeyên agirî yên ji pirtên darî yan kumirê
    (yên ku agirî girtine û dişewitin lê hê nebûne xwelî)

Herwiha[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Herwiha piring, pêreng, ji proto-hindûewropî *péh₂ur (agir), hevreha çekî pýř (pel), yûnaniya kevn πῦρ (pûr) (pûr: agir > kurdî pîroman), toxarî A por (agir), toxarî B puwar (agir), hîtîtî paḫḫur (agir), danmarkî / norwecî / swêdî fyr (agir), îngilîzî fire (agir), ermenî հուր (hur) (hur: agir)...

Werger[biguhêre]

Navdêr 3[biguhêre]

pel zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

  1. kelûpel, tişt, hûrûmûr

Werger[biguhêre]

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

pel

  1. pel

Galîsî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

pel

  1. (anatomî) çerm

Oksîtanî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

pel nêr

  1. (anatomî) , pûrt, pirç

Romancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

pel

  1. (anatomî) çerm