pêşî

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /peːˈʃiː/

• Deng (Wan)

• Kîtekirin: pê·şî

Hoker

pêşî

1. li destpêkê, li serî, berî tiştên din

   Pêşî ew hat, paşî ez. (Ew berî min hat.)
   Pêşî çû Elmanyayê. (Berî biçe derek din, çû Elmanyayê.)
   

   • Ê di zêr in pê ve wîşî
     Min du fêris dîn di pêşî
     Murwe û insafi yox— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Dijmane

• paşî

Jê

• pêşîn
• pêşî birin
• pêşî girtin
• pêşîgirtin
• pêşîbirin

Bide ber

• piştî

Gotinên pêşiyan

• yê pêşî bi gotina yê paşî nizane (herêma Botan)

Etîmolojî

Ji pêş + -î

Werger

• Almanî: frontal → de, ^?zumauern → de, ^?vorangehend → de, ^?vorgegangen → de
• Inglîzî: front → en, ^?cucine → en, ^?front side → en

Navdêr

pêşî mê

1. ya / yê / yên berî yên din

   pêşiyên wî (bavkalên wî)

2. hizûr, haf

Werger

• Almanî: Beginn → de, Gespenst → de nêtar, Vorderseite → de nêr, Vorderteil → de, ^?Vordergrund → de nêr
• Farisî: پیشانی‎ → fa, پیشتر‎ → fa, پیشین‎ → fa, پیشینیان‎ → fa, طرف آشکار‎ → fa, مگس ریز‎ → fa
• Erebî: اجداد‎ → ar, قدامى‎ → ar
• Inglîzî: before → en, afore → en, afore- → en, antero- → en, commencement → en, progenitor → en, culex → en, culicine → en, preceding → en, ^?bow → en, ^?foregone → en, ^?precursor → en
• Tirkî: ata → tr, başlangıç → tr, bidayet → tr, evvel → tr, kumuç → tr, ön → tr, önce → tr, peşin → tr, sivri sinek → tr, öncül → tr, ^?geçmiş → tr, ^?ileri → tr, ^?önceki yıl → tr, ^?evvelâ → tr, ^?öncel → tr

Navdêr

pêşî mê

1. (canewerek hûrik e) Binêre pêşû.