pêşîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

pêşîn

  1. destpêkî, berî demek dirêj, yekem, ewilîn, ya / yê berî hemûyên din,
    ya / yê li pêşiya hemûyên din
    Li gor wan belgeyên gihiştîn destê me di van salên pêşîn de, diyar bû ku ef erde mulikê hikmetê ye.
  2. pareyê pêşîn: pareyê ku bikirr dide dema ku firoşkar soz didiyê tişta/ê bazarra wan jê re bîne
    (Pareyê pêşîn pişkek e ji hemû bihayê tişta/ê ku dê bêt firotin; beşê mayî bikirr dê paşî bide.
    Lê ger bikirr li soza kirrînê poşman bibe, hingê pareyê pêşîn dê ji yê firoşkar re bimîne.)

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Go »'efû ji bo Memê sewab e
    Mîr'im me nego ji bo te pêşîn
    Tacdîn û biran ji xwe meêşîn
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Herwiha[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji pêş + -în.

Werger[biguhêre]