ön

Tirkî

Rengdêr

ön

1. pêş, pêşî, ber, biwar (dijraberê paş)

   önümü aç pêşiya min veke

   pencerenin önüne gittim ez çûm ber pacê

2. hember, pêşber

   öndeki ev mala li hember

3. ber, pêşî (tiştê li pêşiya mirov)

   bir aralık önümüzden şarkı sesleri geldi hema wisa carekê li pêşiya me dengên stranan hat

4. pêşî (dema nêzîk a li pêşiya mirov)

   önümüz kış, hazırlık yapmak lazım pêşiya me zivistan e, divê ku em amedehiyên xwe bikin

5. pêş, pêşî (di nav manendê xwe de û li pêş)

   ben önde savaşıyordum min li pêş şer dikir

6. ber (ji bo kine û cilan)

   önünü ilikle=ber xwe bigire

7. pêş (wekî parkît tê pêşiya navdêran)

   önsöz pêşgotin