weşîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

weşîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. werîn, ketin xwarê, daketin, dahatin, hatin xwarê
    (bi taybetî pel ji daran) an jî (mûyên pirça mirovî)
  2. belav bûn, derketin, çap bûn
    (bi taybetî di rojnameyekê yan pirtûkekê yan radyoyekê yan televizyonekê de yan jî li ser Internetê)

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Tewîn[biguhêre]

  • -weş-

Herwiha[biguhêre]

Binêre herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

hej + -în, ji proto-hindûewropî [[Jinûvesazî:proto-hindûewropî/�eig-|*�eig-]] (hejîn), proto-îranî *weyc-, hevreha weşîn û hilawîstin yên kurmancî, vijiyen û vijiyayîş yên zazakî, vic- ya avestayî, wîc-, vîc- yên pehlewî, farisî -bêz- (rehê dema niha ji bêxten), yûnaniya kevn êyko, inglîziya kevn wican, almanî weichen.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî weşîn weşîn
Îzafe weşîna weşînên
Çemandî weşînê weşînan
Nîşandera çemandî weşînê wan weşînan
Bangkirin weşînê weşînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî weşînek weşînin
Îzafe weşîneke weşînine
Çemandî weşînekê weşîninan

weşîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger[biguhêre]