bel

Kurdî

rengdêr

Wate

1. vekirî (bi taybetî çav):
   Dema dinive jî çavên wê bel in!=== Bikaranîn ===

Lêker: bel bûn bel kirin

Navdêr: belbûn belkirin belçûn

Rengdêr: belbûyî belkirî

Hevwate

• zîq

Bide ber

• beş (2)
• boq

Jê

• belî
• belkî

Werger

tirkî : dikik → tr, kabarık → tr, kabartılı → tr, pırtlak → tr, dik → tr, fırlak → tr, kabartı → tr

Inglîzî

navdêr

Wate

1. bêl

Tirkî

navdêr

Wate

1. navkêl , newq
2. hêma , işaret
3. nav , navteng , noq , navkilk , navkêl: beli incenava wêziravem
4. pişt , navpişt , kodika piştê
5. zixur
6. pişt nd avik, aveyn , haveyn , havên , sperm mer, metirke , bêl == Kurdî (zazakî) ==

Wate

1. bel, tê mana tîkî, Heywanê ku gohên wî/wê tîk bin.: Bizinê goyê xwe bel kiri bû, li me dinihêrt, Bi balkêşî guhdar. kirin û temaşekirina yekî din.: Dema ku em di navbera xwe da dipeyvin, zarok goyê xwe bel dikin;Pey dewda ma de yew kerreyo bel esto:Li pişt gundê me kevirekî bel heye''=== Çavkanî ===