dik

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî dik dik
Îzafe dika dikên
Çemandî dikê dikan
Nîşandera çemandî dikê wan dikan
Bangkirin dikê dikino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî dikek dikin
Îzafe dikeke dikine
Çemandî dikekê dikinan

dik

  1. Seko, sehne, platform,
    cihê piçekî ji derdorên xwe bilindtir yê ku şanogerr yan muzîkvan hunera xwe li ser pêşkêş dikin.
  2. Li malan de yan jî li berderîyan cihê mirov dirûnit ser. Exleban ji herî û beran tê çêkirin.

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî دَكَّة(dakka), hevreha dikan, دكان (dukkan: 1. dikan, dezgeh 2. dik, seko) ji aramî דוכנא‎ (dûkena: dik, seko) ji akadî [skrîpt hewce ye] (dekkene, dik, seko) ji sûmerî [skrîpt hewce ye] (degene, dik, seko). Bo zêdetir agahiyan binere: dikan. Yan jî bi ihtimaleke gelekî kêm ji zimanên îranî, bide ber belûçî دک (dikk: girik, gir)

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

dik

  1. Çik.
  2. Gij.
  3. Tîk.
  4. Zik.
  5. Rep.
  6. Qup, pîk, kîp, zîç.
    dik durmuş
    çik sekiniye
  7. Tîk.
    dik yokuş
    hevrazê tîk
  8. Bij, bel, mûç, vît, qît, bijbijî.
    dik saç
    porê bijbijî, porê tîk
  9. Qube, tîk.
    dik bir sesi var
    dengekî wê yê qube heye
  10. Ziq, tîk.
    dik bakış
    awirê tîk
  11. Sirt.
  12. Şefil, mişefil.