belî

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
belî		herî belî (merkezî) tewrî belî (rojavayî)

belî

1. aşkere, xuya, diyar, berçav
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. aşkira, ron, zelal^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• bellî
• bellû
• belû

Jê

• belkî
• belî bûn (lêker)
• belî kirin (lêker)
• belîbûn (navdêr)
• belîbûyî (rengdêr)
• belîkirin (navdêr)
• belîkirî (rengdêr)
• belîtî

Etîmolojî

Ji tirkî belli, têkilî belge, belirmek (diyar bûn, xuya bûn, eşkere bûn), belirtmek (diyar kirin, xuya kirin, eşkere kirin, ragihandin, îlan kirin).

Werger

• Almanî: offenkundig → de, unverwechselbar → de, bezeichnet → de, ^?ostentativ → de
• Farisî: مشخص → fa, معلوم → fa, واضح → fa, روشن → fa
• Îngilîzî: apparent → en, uncolored → en, comfit → en, ^?patent → en
• Tirkî: belli → tr, belirtik → tr