îlan

Kurdî

1. ragihandin, diyarkirin

Îlanek li ser dîwarekî

Wate

rengdêr

1. belav, diyar, xwiya, berçav, eşkere, beyan

navdêr, mê

1. belavok, daxwiyanî, peyam, beyan, mesaj, beyanname, reklam

Herwiha

• î'lan

Bikaranîn

Lêker:

• îlan bûn
• îlan kirin
• îlan dan

Navdêr:

• îlanbûn
• îlankirin
• îlandan

Rengdêr:

• îlanbûyî
• îlankirî

Etîmolojî

Ji erebî اعلان‎ (i'lan) ji علن ('elene: diyar bûn, eşkere bûn) ku serekaniya elind ya kurdî ye jî.

Jê

• îlander
• îlanderî
• îlankar
• îlankarî
• îlanker
• îlankerî

Werger

• Almanî: Kundgebung ^→ de mê, Benachrichtigung ^→ de mê, ^?Bekanntgabe ^→ de
• Erebî: ^?اعلن ^→ ar
• Farisî: آگهی ^→ fa, بیان ^→ fa, اطلاع رسانی ^→ fa, اعلام ^→ fa
• Inglîzî: announcement ^→ en, annunciation ^→ en, enunciation ^→ en, proclamation ^→ en, pronouncement ^→ en
• Tirkî: beyan ^→ tr, beyanat ^→ tr, beyanname ^→ tr, duyuru ^→ tr, ilân ^→ tr, car ^→ tr

Navdêr 2

îlan mê

"Îlanek" anku marek

1. (Tirkmancî) mar (heywanê pêveder / zîldar)

Herwiha

• yilan

Bikaranîn

• Tenê di klasîkan de yan jî di tirkmancî de

Ji wêjeyê

• Ew çi dêm e, şahebax e, gulşena darulqerar
  Sed hezaran nal û awazên bilbil di çarkenar
  Helqe pê da best û hatin 'eqreb û îlan û mar
  Nêrgiza şehla şepalî, asimîna murx î zar
  Lebxemûşê meyfiroşê dêmpeyala kê yî tu? — (Mela Hisênê Bateyî, 1417 - 1491)

Etîmolojî

Ji tirkî yılan, hevreha gagawzî yılan, tirkmenistanî ýylan, oyxurî يىلان (yilan), ozbekî ilon, teterî елан (yilan), başkîrî йылан (yïlan), azerî ilan, kumikî йылан (yılan), tuvanî чылан (çylan), altayiya başûrî јылан (cılan), kirgîzî жылан (cılan), xakasî чылан (çılan), qazaxî жылан (jılan), qereçayî-balkarî жылан (cılan), джылан (cılan), çuvaşî ҫӗлен (śĕlen)... Bo ketina Y ji destpêka peyvên ji tirkî wergirtî, binêre: aprax, ol û egîd.