pêveder

Kurmancî

Rengdêr

pêveder

1. (zoolojî) Heywanên ku dikarin bi mirovan vedin anku jehra xwe biavêjin mirovî.

   Mar pêveder e.

2. Muxbîr, îxbarker, casûs, sîxur
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Têkildar

• pêvedayî

Jê

• pêvederî

Etîmolojî

Ji pê vedan + -er.

Werger

heywanên pê ve didin (1)

• Tirkî: sokucu → tr

sîxur (2)

• Tirkî: ihbarcı → tr, jurnalci → tr, muhbir → tr