beyan

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA: /bɛˈjɑːn/
• Jihevqetandin: be·yan

Wate 1

Rengdêr

beyan

1. xuya, diyar, eşkere, berçav

Bide ber

• biyan

Bikaranîn

Lêker:

• beyan bûn
• beyan kirin

Navdêr:

• beyanbûn
• beyankirin

Rengdêr:

• beyanbûyî
• beyankirî

Etîmolojî

ji erebî بيان (beyan) ji rehê بين (b-y-n-: diyar bûn, aşkere bûn, xuya bûn, ron bûn, zelal bûn). Ji eynî rehî: beyn, mabeyn, beynelmilel, mubîn, beyanî...

Jê

• beyanî
• beyanname

Ji wêjeya klasîk

• Ger xeberdar î ji sirra »kuntu kenzen« guh bidêr
  Da bi sed torê beyan kit me'neyê »lewlaki« rûh— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: anschaulich ^→ de, augenfällig ^→ de, Aussage ^→ de m, Darlegung ^→ de m, Deklaration ^→ de m, deutlich ^→ de, Erklärung ^→ de m, Kundgebung ^→ de m, ^?Bericht ^→ de m
• Erebî: ^?البلاغ ^→ ar
• Farisî: اعلامیه ^→ fa, بیانیه ^→ fa, توضیح ^→ fa, گزاره ^→ fa, بیان ^→ fa, مشخص ^→ fa, واضح ^→ fa, روشن ^→ fa
• Inglîzî: recital ^→ en, announcement ^→ en, ^?morn ^→ en
• Tirkî: beyan ^→ tr, bildirme ^→ tr

Navdêr

beyan mê

1. beyanname, daxuyanî, xuyanî, îlan, ragihandin, peyam, mesaj, belavok, namilke
2. beyanî, spêde, sibe, sihar, serê sibê, destpêka rojê, dema tav derdikeve

Werger

• Inglîzî: announcement ^→ en

Wate 2

Lêker

beyan

1. Binêre: beyîn

Navdêr

beyan mê

1. Binêre: beyîn

Tirkî

Navdêr

beyan

1. daxûyanî
2. daxuyan, beyan, eyan