beyan

Kurdî

1. berçav; daxuyanî

Wate

rengdêr

1. xuya, diyar, eşkere, berçav

navdêr, mê

1. beyanname, daxuyanî, xuyanî, îlan, ragihandin, peyam, mesaj, belavok, namilke
2. beyanî, spêde, sibe, sihar, serê sibê, destpêka rojê, dema tav derdikeve

Bide ber

• biyan

Bikaranîn

Lêker:

• beyan bûn
• beyan kirin

Navdêr:

• beyanbûn
• beyankirin

Rengdêr:

• beyanbûyî
• beyankirî

Ji

ji erebî بيان (beyan) ji rehê بين (b-y-n-: diyar bûn, aşkere bûn, xuya bûn, ron bûn, zelal bûn). Ji eynî rehî: beyn, mabeyn, beynelmilel, mubîn, beyanî...

Jê

• beyanî
• beyanname

Ji wêjeya klasîk

Ger xeberdar î ji sirra »kuntu kenzen« guh bidêr
Da bi sed torê beyan kit me'neyê »lewlaki« rûh— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: anschaulich ^→ de, augenfällig ^→ de, Aussage ^→ de m, Darlegung ^→ de m, Deklaration ^→ de m, deutlich ^→ de, Erklärung ^→ de m, Kundgebung ^→ de m, ^?Bericht ^→ de m
• Erebî: ^?البلاغ ^→ ar
• Farisî: اعلامیه ^→ fa, بیانیه ^→ fa, توضیح ^→ fa, گزاره ^→ fa, بیان ^→ fa, مشخص ^→ fa, واضح ^→ fa, روشن ^→ fa
• Inglîzî: recital ^→ en, announcement ^→ en, ^?morn ^→ en
• Tirkî: beyan ^→ tr, bildirme ^→ tr

2. giya yan pelên daran zer bûn

lêker
navdêr, mê

Binêre: beyîn

Tirkî

Navdêr

beyan

1. daxûyanî
2. daxuyan, beyan, eyan