tav

Kurdî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /tˤɑːv/

• Deng (Bidlîs)

• Kîtekirin: tav

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tav	tav
Îzafe	tava	tavên
Çemandî	tavê	tavan
Nîşandera çemandî	wê tavê	wan tavan
Bangkirin	tavê	tavino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tavek	tavin
Îzafe	taveke	tavine
Çemandî	tavekê	tavinan

Tava rojê li avê dide.

tav mê, t-ya nerm

1. ronahiya rojê
2. roj (ya li esmanan)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: تاڤ

Hevmane

• roh
• şems
• xor
• hor

Herwiha

• aftav
• aftaw
• hetav – Dihok

Jê

• tavî
• tavîn
• (Lêker) dan tavê
• (Lêker) kirin tav
• tav dan
• (Navdêr) tavdan
• (Navdêr) tavbirin

Bide ber

• baran
• berf
• ewr
• germ
• hên
• nixte
• sahî
• sar

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *tep- (“germ bûn, germ kirin”), proto-îranî *tap-, hevreha ta (tasar yan tagerm) ya kurdî, تاب (germa) û تب (teb: ta) yên farisî, tep ya pehlewî, тепло (têplo: germa) ya rusî, latînî tepeo (germ dikim), tepere (germ kirin) û tepidus (tênşîr) > îtalî tepido, inglîzî tepid, spanî tibio, fransî tiède)...

Bi zaravayên din

• Soranî: hetaw, taw
• Zazakî: tîjî m

Werger

ronahiya rojê

• Almanî: Sonnenschein → de nêr, Sonne → de mê, Sonnenlicht → de nêtar, Tageslicht → de nêtar
• Erebî: ^?شمس‎ → ar
• Farisî: آفتاب (aftab), خورشید‎ → fa, خورشید‎ → fa, اشعه خورشید‎ → fa, روشنایی روز‎ → fa, ^?افتاب‎ → fa
• Fînî: auringonpaiste → fi
• Fransî: soleil → fr nêr
• Holendî: zonneschijn → nl
• Inglîzî: sunshine → en, sunlight → en, beam → en, sunny → en, sol → en, sun → en, ^?sunbeam → en
• Îtalî: luce del sole → it nêr
• Îzlendî: sólskin → is
• Spanî: sol → es nêr
• Tirkî: güneş → tr, güneş güneş ışığı, ay ışığı → tr, tavik → tr, günışığı → tr, enerji → tr, ^?güneş ışığı → tr

roj (ya li esmanan)

• Bo wergerrên tavê bi wateya stêra li esmanan binere: roj

Rengdêr

tav

1. dema roj ronahiyê dide dinyayê

   Îro tav e; ne baran e.

   • Gul im di destê xaran, Bi îsmê Mihemed nav im
     Bilbil im di gulzaran
     Ji işqê lew zerbav im
     Di remza muhurdaran
     Tu Roj î ez hetav im. — (Feqiyê Teyran)

Tirkî

Navdêr

tav

1. semax, germî

   demir tavında eğilir

   hesin bi germî tê tawandin

2. tewlîs, hît, piş, zir
3. çir, hit
4. çivrî, qelewî, xurtî
5. rewş û dema a herî guncan