xor

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /xoːɾ/
• Kîtekirin: xor

Navdêr

Tewandina xor
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xor	xor
Îzafe	xora	xorên
Çemandî	xorê	xoran
Nîşandera çemandî	wê xorê	wan xoran
Bangkirin	xorê	xorino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xorek	xorin
Îzafe	xoreke	xorine
Çemandî	xorekê	xorinan

xor m

1. stêra ku Zemînê germ û ron dike.

   Hevmane: roj

2. ronahî û germaya ku ew stêr dide.

   Hevmane: tav

Ji wêjeya klasîk

• Dine pîr e, ne meqûl e
  Ew pê xor e ya milxûl e
  Ew piştqur e, sifetxûl e — (Feqiyê Teyran, , ~1620)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: خۆر

Bikaranîn

Bi taybetî di soranî de li Rojhilata Kurdistanê

Herwiha

• xur
• xurî
• xorşîd
• xurşîd
• hor

Hevmane

• roh
• hetav
• tav

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *séh₂wl̥, proto-îranî *súHr̥ < *sHur < *sh₂ul < *séh₂wl̥, hevreha farisî خور (xor), avestayî xveri-, osetî хур (xur), sanskrîtî स्वर् (svar) (sver), latînî sōl, fransî soleil, rusî солнце (solnce) (solnçê), yûnaniya kevn ἥλιος (hḗlios) (hḗlios), lîtwanî sáulė, kornî howl, îngilîzî sun, almanî Sonne, swêdî sol...

Jê

• xorhelat
• xorhelatî
• Xorhelatî Dûr
• Xorhelatî Nawerast
• Xorhelatî Nîzîk
• xorhelatnas
• xorhelatnasî

Werger

• Erebî: ^?شمس → ar
• Farisî: آفتاب → fa, خورشید → fa, خورشید → fa, خور → fa
• Îngilîzî: sun → en, ^?hedonic → en, ^?day star
• Tirkî: güneş → tr, jant → tr, şems → tr, hor → tr