hor

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîf	Komparatîf	Sûperlatîf
hor	hortir	herî hor hortirîn

hor

1. dilovan, dilnerm, mihrevan, bexşende, birehm, rehîm, rehman, piyar, şefîq, mişfîq
2. toj, tav, hetav

Ji wêjeya klasîk

• Taze kişandî xet bi xet
  Hor û fireşte kê we dîn
  Nazik û xob û sirşirîn— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Bide ber

• horî
• hur
• hûr

Jê

• horane
• horî
• horîtî
• hortî

Werger

• Farisî: بخشایشگر ^→ fa, کوبيدن ^→ fa
• Fînî: armollinen ^→ fi, armelias ^→ fi, armahtaja ^→ fi
• Frensî: indulgent ^→ fr
• Inglîzî: merciful ^→ en
• Spanî: caritativo ^→ es
• Tirkî: merhametli ^→ tr, sevecan ^→ tr, müşfik ^→ tr, şefik ^→ tr, rakik ^→ tr, rahim ^→ tr, hakir ^→ tr

Tirkî

Rengdêr

hor

1. kêm, bêrûmet