bêrûmet

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /beːɾuːˈmɛt/ r-ya req

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêrûmet	bêrûmettir	herî bêrûmet (merkezî) tewrî bêrûmet (rojavayî) bêrûmettirîn (soranîzm)

bêrûmet

1. Kesa/ê ku rûmeta xwe naparêze.

   Hevmane: bênamûs, bêşeref, ne pîroz, şermezar, rûreş, bêar, bêşerm

Herwiha

• bêrîmet
• bêrwîmet

Dijmane

• birûmet
• rûmetdar

Jê

• bêrûmet bûn (lêker)
• bêrûmet kirin (lêker)
• bêrûmetbûn (navdêr)
• bêrûmetbûyî (rengdêr)
• bêrûmetî
• bêrûmetkirin (navdêr)
• bêrûmetkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji bê- +‎ rûmet.

Werger

• Almanî: ehrlos → de, unanständig → de, minderwertig → de
• Erebî: مخز, معيب, سافل, فاسد, ^?وغد, ^?الزوبع
• Farisî: بی اعتبار, بی ارزش, بی حرمت → fa
• Fînî: kunniaton → fi
• Îngilîzî: dishonorable → en, dishonourable → en, immoral → en, ignominious → en, reptilian → en, corrupt → en, unscrupulous → en, crooked → en, deceitful → en, devious → en, dishonest → en, dodgy → en, rascal → en, rogue → en, shady → en, shameless → en, scoundrel → en
• Tirkî: namussuz → tr, haysiyetsiz → tr, onursuz → tr, değersiz → tr, hor → tr, adi → tr, ^?şerefsiz → tr

Zazakî

Mane

1. bêrûmet, bêqîmet
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]