beyn

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛjn/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	beyn	beyn
Îzafe	beyna	beynên
Çemandî	beynê	beynan
Nîşandera çemandî	wê beynê	wan beynan
Bangkirin	beynê	beynino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	beynek	beynin
Îzafe	beyneke	beynine
Çemandî	beynekê	beyninan

beyn mê

1. navber, navbeyn, nîvek

Herwiha

• beyin
• bên

Bide ber

• beyîn

Jê

• navbeyn
• navbên
• nêvbeyn
• nêvbên

Etîmolojî

Ji erebî بَيْنَ‎ (bayna, “navber”).

Werger

• Farisî: ^?بین‎ → fa, ^?بین ، میان‎ → fa
• Erebî: بَيْنَ‎ → ar (bayna)