sibe

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

sibe

  1. spêde, destpêka rojê:
    sibê heta nîvro,
    ji sibê heta êvarê,
    her sibê, sibehan
  2. roja piştî îro:
    ne îro lê sibê
    • Da îşeve remlekê birêjim
      Hetta sibe sahiban bibêjim
      Hadir Sitiyê nigîn deranî
       — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Dijmane[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî sibe sibe
Îzafe sibeya
siba
sibeyên
sibên
Çemandî sibe
sibê
sibeyan
siban
Nîşandera çemandî sibe
sibê
wan sibeyan
wan siban
Bangkirin sibe
sibê
sibeyino
sibino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî sibeyek
sibek
sibeyin
sibin
Îzafe sibeyeke
sibeke
sibeyine
sibine
Çemandî sibeyekê
sibe
sibeyinan
sibinan

sibe

  1. beyanî, destpêka rojê, dema piştî berbangê, dema mirov ji xewê şiyar dibin.

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

destpêka rojê:

Dijmane[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

Cudahiya navbera peyva "sibe" û ya "sibê"

  • "Sibê ez ê te bibînim." (tewandî, heçku mirov bibêje "li sibê". Wek "Li cejn^w ez ê te bibînim." Di kurdî de peyvên diyarkirina demê tewandî lê bi gelemperî bê daçek tên bikaranîn. Xelet e ku mirov bibêje "SibE ez ê te bibînim.")
  • "Roja piştî îro sibE ye." (netewandî, wek "Roja piştî îro cejn_ e." Ne "roja piştî îro cejnÊ ye.")

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî صَبَاح(ṣabāḥ) yan صبح(șubḥ) ku wek صبح(șubḥ) ketiye farisî û wek sabah ketiye tirkî jî.

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]