bel bûn

 Ji bo navdêrê binêre: belbûn

Kurmancî

Lêker

bel bûn negerguhêz (lêkera hevedudanî)

1. Bi awayekî diyar tijî bûn.
2. vît bûn

   Bila zikê melayî bel be, bila giya û pel be.

3. tîk bûn, çik, rep, mûç bûn, beliqîn, beloq bûn, pijiqîn, aşkere bûn, eyan, xuya kirin^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: به‌ل بوون

Etîmolojî

Ji bel +‎ bûn.

Werger

• Farisî: برملا شدن, آشکار شدن, راست شدن
• Tirkî: dikelmek → tr, fırlamak → tr, pırtlamak → tr, tıkızlaşmak → tr