dûman

Kurdî

dûman

navdêr, mê

Wate

1. mij, moran, tem
2. dûkêl, dûxan, dû,
   toza yan bayê ji agirî hildikeve
   • Dûmana cigareya wî dihat min.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دوومان

Bikaranîn

Lêker:

• dûman kirin
• dûman girtin

Navdêr:

• dûmankirin
• dûmangirtin

Rengdêr:

• dûmankirî

Herwiha

• dîman
• dwîman
• dû

Jê

• bêdûman
• bêdûmanî
• bêdûmanîtî
• bêdûmantî
• bidûman
• bidûmanî
• bidûmanîtî
• bidûmantî
• dûmandar
• dûmandarî
• dûmandarîtî
• dûmandartî
• dûmander
• dûmanderî
• dûmanderîtî
• dûmandertî
• dûmandêr
• dûmandêrî
• dûmandêrîtî
• dûmandêrtî
• dûmanî
• dûmanker

Ji

Ji tirkî duman ji tirkiya kevn tuman ku belkî herwiha serekaniya peyva tem ya soranî be jî ku van salan bi rêya nivîsînê ketiye kurmancî jî. Dûman tenê di kurdî de li deverên nêzîkî tirkî heye, di zaravayên din yên kurdî yan zimanên din yên îranî de peyda nabe. Tevî ku "dû-" wek ji "dû" (dûkêl) be jî, ne ji wê ye ji ber ku peyva "duman" di piraniya zimanên tirkî de heye: azerî, tirkmenistanî, gagawzî...

Werger

• Elmanî: Rauch ^→ de m, Qualm ^→ de m, Sprit ^→ de m, Schwüle ^→ de
• Erebî: دُخَان (duxan), ضباب ^→ ar
• Farisî: دود (dûd), مه ^→ fa, ميغ ^→ fa, دود آتش ^→ fa, غبار غليظ ^→ fa
• Fînî: savu ^→ fi
• Frensî: fumée ^→ fr m
• Holendî:
• Inglîzî: fumes ^→ en, smoke ^→ en, fog ^→ en, capno- ^→ en
• Îtalî: fumo ^→ it m
• Rusî: дым ^→ ru
• Spanî: humo ^→ es m
• Swêdî: rök (-en, -ar ^→ sv, -arna) ^→ sv
• Tirkî: duman ^→ tr, tozuntu ^→ tr, katarakt ^→ tr