dev

Kurdî

1. kuna tê re tê xwarin

devê jinekê (wate 1)

navdêr, nêr

Wate

1. kuna li leşî ya ku mirov tê re diaxive û dixwe

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ده‌ڤ

Bi zaravayên kurdî

• kurmancî: dev
• soranî: dem
• feylî: dem
• zazakî: fek

Ji

Ji proto-aryayî *zefen-/zefer-, hevreha kurmancî difin, avestayî zefen, farisiya kevin defen, belûçî دف (def) / دپ (dep), pehlewî dehan, farisî دهن (dehen) / دهان (dehan: dev), دم (dem: hilm, henase, bêhn, nefes), soranî ده‌م / dem (dev).

Jê

• bêdev
• bêdevî
• bidev
• devkî
• devkîtî
• devkul
• devkulî
• devok
• devokî
• devokîtî

==

Ji Wêjeya Klasîk

Ko sed Cimşîd û Keyxwisro
Xulam in ser devê rê da— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger ==

akadî : pû → akk bretonî : genoù → br nêr çînî : 嘴 → zh, 口 → zh elmanî : Mund → de nêr erebî : فم → ar estonî : suu → et farisî : دهان → fa fînî : suu → fi frensî : bouche → fr nêr frîsî : mûle → fy guwaranî : juru → gn gurcî : p'iri → ka holendî : mond → nl mecarî : száj → hu indonezî : mulut → id inglîzî : mouth → en, maw → en, pecker → en, oro- → en, stomato- → en, ?yap → en interlingua : bucca → ia

îtalî : bocca → it nêr japonî : 口 (くち, kuchi) → ja katalanî : boca → ca nêr xirwatî : usta pirrjimar oud inglîzî: muð nêr portugalî : boca → pt nêr rusî : рoт → ru nêr slovakî : ústa pirrjimar slovenî : usta pirrjimar spanî : boca → es nêr swêdî : mun → sv tagalogî : bibig → tl, bunganga → tl tarokoyî : koak → trv tirkî : ağız → tr, çene → tr, ?fetha → tr tupînambayî : îuru → tpn viyetnamî : mồm → vi

2. cem, nik, bal

daçek

Hevwate

1. ba, bal, cem, nik

== Bikaranîn

Lêker: dev berdan dev girtin

Navdêr: devberdan devgirtin

Rengdêr: devgirtî

Werger

bambarayî : so → bm, bara → bm dogonî: ginrr → dog elmanî : bei → de fînî : (jonkin / jonkun) luo / luona / luokse frensî : chez → fr holendî : bij → nl îdoyî : che → io inglîzî : at someone's home

portugalî : casa → pt rusî : у → ru spanî : en casa de, donde → es swêdî : hos → sv tirkî : (bir kimsenin ya da bir şeyin) yanında

3. ber, hêl, alî

navdêr, nêr

Wate

1. ber, hêl:
   Wî dev da çolê û çû. (Wî berê xwe da çolê û çû.)

Tirkî

navdêr

Wate

1. dêw , hefrîd
2. hût , hefrît , neheng , heydeh
3. hût
   • dev gibi bir adam zilamekî mîna dêwekî
4. mezin
   • dev bir yazar nivîskarekî zehf mezin