fek

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî fek fek
Îzafe feka fekên
Çemandî fekê fekan
Nîşandera çemandî fekê wan fekan
Bangkirin fekê fekino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî fekek fekin
Îzafe fekeke fekine
Çemandî fekekê fekinan

fek

  1. Feq, xefik, tepik, dek, dekûdolab, kemîn.

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî فخ(fexx), hevreha aramî ܦܚܚ(pexx), îbranî פח(pex). Guherîna X bi K ihtimalen di bin tesîra tirkî / osmanî de peyda bûye.

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

fek nêr

  1. dev
  2. devok
    In fekê ma nîyo, fekê Dersimî yo!
    (ji kerema xwe re wergera kurmancî ya vê mînakê binivîse)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî فك(fekk, erzînk, çene), hevreha aramî ܦܟܐ(pekka). Peyva erebî wek فک(fek) ketiye farisî û bi heman awayî di osmanî de jî peyda dibû.

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

fek

  1. Fesxkirin, qetandin, birîn.