deve

Kurdî

Navdêr

deve

1. hêştir,
   dewarek piştqoz e bi taybetî li beriyan tê bikaranîn bo lêsiwarbûn û barhilgirtinê

Herwiha

• deveh

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ده‌ڤه

Etîmolojî

Ji tirkî deve, hevreha azerî dəvə, gagawzî devä, çuvaşî тӗве (tĕve), tuvanî теве (teve), tirkmenistanî düýe, teterî дөя (döye), qazaxî түйе (tüye), karaçay-balkarî тюе (tüye), başkîrî дөйә (döye), kalmikî темән (temän), xakasî тибе (tîbe), kirgîzî төө (töö), ozbekî tuya, oyxurî تۆگە (töge), yakûtî тэбиэн (tebien), mongolî тэмээ (temee), buryatî тэмээн (temeen)...

Werger

• Almanî: Kamel → de nêr, ^?Dromedar → de m
• Erebî: ^?إبل‎ → ar, ^?جمل‎ → ar
• Farisî: ^?شتر‎ → fa, ^?فضولات حیوانی‎ → fa, ^?ناقه‎ → fa
• Inglîzî: dromedary → en, camel → en
• Tirkî: ^?mekkâre → tr

Daçek

deve

1. ba wê, bal wê, nik wê, cem wê, dev wê
2. ba wî, bal wî, nik wî, cem wî, dev wî
3. ba wan, bal wan, nik wan, cem wan, dev wan

Bikaranîn

• deve: Ez çûme deve.
• ji deve: Ez ji deve hatime.
• li deve: Ez li deve bûm.

Etîmolojî

dev (2) + e

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng

Navdêr

deve

1. lok